Elke keer als je weer een flinke tegenslag hebt meegemaakt verlang je zo naar wat minder weerstand. Soms lijkt het dat alles je tegen zit omdat je telkens weer nieuwe weerstand ervaart.
Weerstand is een woord die voor iedereen een andere waarde en betekenis heeft. Vaak levert het een negatieve associatie op omdat weerstand vaak de emoties angst en onzekerheid kunnen oproepen.
Na mijns inziens zal er altijd weerstand zijn, want zonder weerstand is er geen groei. Zonder negatieve gevoelens weet je ook niet wat een positief gevoel voor je kan betekenen. Je leeft in een illusie als je nooit weerstand ervaart of wil ervaren.
Voor mij betekent het woord weerstand groei. Dat betekent dat je eerst mag ervaren wat je niet meer wilt, om vanuit daar een intern verlangen te creëren met wat je wel wilt. Bij de meeste vormen van weerstand is er sprake van een onbekende ontdekkingstocht die je mag gaan maken. Omdat het niet bekend is heb je ook geen controle over wat je tegen gaat komen.
Een kind met een diagnose zorgt er wel voor dat er elke dag een moment van weerstand ontstaat. Is het een keer niet door zijn eigen wijsheid, dan roept hij wel een bepaalde vorm van weerstand bij jou als ouder op omdat hij bijvoorbeeld niks anders wil doen dan achter zijn scherm zitten.
Dit wetende is de vraag; in hoever verzet jij je tegen de weerstand wetend dat hij elke dag weer opnieuw voorbij komt. Meestal zit er een emotie onder de weerstand die angst voor pijn, verdriet en onzekerheid oproept. De mate waarin je in staat bent om deze weerstand los te laten bepaalt mede hoe ons proces verloopt.
De manier hoe je met weerstand om kan gaan kun je bewust trainen. Dat betekent niet dat je de weerstand onder controle gaat krijgen. Je kan jezelf elke dag weer uitdagen om bewust weerstand op te zoeken. Ik geloof erin dat in alle weerstand persoonlijke groei zit.
Kinderen blijven je elke dag uitdagen, om ervoor te zorgen dat jij door je eigen weerstand heen mag gaan. Net zo lang dat jij geen weerstand meer ervaart. Het mooie is dat je kinderen dit elke dag weer opnieuw laten beleven. Het is een illusie dat je kind vanuit loyaliteit zich altijd netjes blijft gedragen!
Tot hoever ga je vaak uit je comfortzone door nieuwe uitdagingen aan te gaan? Hoe meer je kiest voor de weg van de meeste weerstand, des te hoger jij elke dag weer bewust werkt om je eigen weerstand te verhogen.
Als je ergens moeite voor moet doen, dan krijg je ook het gevoel dat je de moeite waard bent.
Liefdevol weerstand bekijken
Hoe mooi zou het zijn dat je, door weerstand bewust op te zoeken, het gevoel van angst en controle los mag laten. Vaak levert weerstand een innerlijk gevecht bij je op. Een gevecht tussen je ego en liefde!
Het is allemaal een proces die mag vloeien in de tijd en ruimte die jij er zelf aan geeft. Een veel voorkomend signaal van weerstand is dat jij je op dit moment niet fijn voelt hoe de situatie NU is. Veel klanten van mij benoemen dat ze vaak last hebben van sombere buien, angsten, stress, burn-out of andere (lichamelijke) klachten. Ook hoor ik vaak ouders die zeggen dat ze “het gewoon niet meer weten”. Een vage omschrijving, maar velen zullen dit herkennen. Je voelt dat er een koerswijziging aan zit te komen, maar je hebt geen idee hoe je je hierop af kunt stemmen.
Dat jij je nu niet prettig voelt is een signaal op gevoelsniveau die je waarschijnlijk rationeel niet kan verwoorden. Omdat we vaak in het denken zitten lijkt het ook wel of het gevoel er soms niet toe doet. Zodra je weerstand ervaart en deze wegstopt dan krijg je gegarandeerd meer innerlijke strijd wat voor sommigen wel als oorlog voelt.
Als je nu wel op niet in een universum gelooft, er is iets in je bezig die je er toe zet om iets los te mogen laten. Door het beleven van angsten, pijn en patronen komen vaak de weggestopte herinneringen weer naar boven. Het liefste wil je ze niet ervaren en loslaten omdat je niet weet wat je ervoor terug gaat krijgen.
Je patronen, angsten en overtuigingen over je gediagnosticeerd kind ben je gaan beschouwen als deel van jou, ze maken al deel uit van jou sinds je ouder bent geworden.
Wat zou er met je gebeuren als deze houvast weg zou vallen. Je EGO zou altijd je pijn uit je verleden aanspreken om maar niet door de weerstand te hoeven groeien.
Je kan pas wat loslaten als je werkelijk eerst iets toelaat. Anders weet je niet wat de waarde is van hetgeen wat je aan het loslaten bent.
En daar ervaren we vaak weerstand. Pijn voelen is allesbehalve prettig. Het is rauw, tenminste, dat is hoe we denken dat het zal zijn. Maak bewust momenten vrij dat je toegeeft aan de weerstand en pijn. Zoek een fijne plaats om het toe te laten.
- Lieverd, wetende dat weerstand een constant proces is die je -veilige comfortzone- telkens weer op de proef stelt, wat ga jij er zelf bewust aan doen om ervoor de zorgen dat je geen slachtoffer van je eigen weerstand wordt?
- Op het moment dat iets niet goed voelt, komt er een verschil tussen ratio en gevoel. Beslis jij om je gevoel of ratio te volgen?
- Wanneer jij twijfel ervaart gaat stilstaan en lijden aan de twijfel geen verlichting opleveren. Twijfel dwingt jou om een keuze te maken, zodat je een weg kan inslaan waar je de eindbestemming nog niet van weet. Het kan je ook opleveren dat je erachter komt dat je een minder slimme keuze hebt gemaakt. Het risico kan zijn dat je even weer terug kan gaan om dan vervolgens te weten welk pad je wel gaat helpen.
- Weerstand brengt je dichter bij je gevoel. Blijf bewust je weerstand -op verschillende vlakken- opzoeken zodat je -over het algemeen- sterker en uitgedaagd wordt.
- Heb je het idee dat je gediagnosticeerde kind, met zijn gedrag telkens weer weerstand oplevert? Vraag jezelf dan af welke betekenis de weerstand voor je heeft. Vaak lopen ouders tegen de weerstand van hun kinderen aan omdat de waardes en verwachtingen van elkaar niet op 1 lijn liggen.
